Sułkowski Kasper h. Sulima (zm. 1658), pisarz ziemski brzeski kujawski, poseł na sejmy. Pisał się «z Zadusznik» w ziemi dobrzyńskiej.
Dn. 28 XII 1619 otrzymał S. nominację na urząd stolnika inowrocławskiego. Na sejm 1623 r. i zapewne też 1624 r. posłował z woj. brzeskiego kujawskiego. Na sejmiku relacyjnym woj. kujawskich w Radziejowie 15 XII 1627 wyznaczono go do deputacji do ustalenia cen (pretia rerum) w woj. brzeskim kujawskim i inowrocławskim. Reprezentował woj. kujawskie na sejmie 1628 r. W październiku t.r. szlachta zebrana na sejmiku w Radziejowie zobowiązała go jako deputata do Tryb. Kor. (był więc wybrany na deputata w r. 1627 lub już t.r.), aby przedłożył na forum Trybunału wniosek o limitowanie sesji do czasu zakończenia działań wojennych ze Szwecją, lub w ostateczności starał się, aby zawieszono postępowania dotyczące szlachty zobowiązanej do stawienia się na pospolite ruszenie. Na sejm konwokacyjny po śmierci króla Zygmunta III posłował S. z woj. kujawskich. Na sesji 13 VII 1628 wydelegowano go z izby poselskiej do biskupów z prośbą o przedstawienie na piśmie stanowiska episkopatu w sprawie ułożenia stosunków między szlachtą a duchowieństwem (compositio inter status). Z sejmu tego wszedł S. do rady do boku prymasa Jana Wężyka. Na sejmie elekcyjnym t.r. wyznaczono go do komisji rozpatrującej korekturę praw. Oddał głos na królewicza Władysława z woj. inowrocławskim. S. był także posłem na sejm 1635 r., zapewne z woj. kujawskich; podczas obrad wysłano go z izby poselskiej do senatu dla przekazania stanowiska posłów w sprawie przeznaczenia środków uzyskanych z podwyżki podatku czopowego; wyników swej misji nie przedstawił izbie. Dn. 25 VIII 1640 uzyskał urząd sędziego ziemskiego brzeskiego kujawskiego. Z sejmu 1642 r. został wyznaczony na deputata do Tryb. Radomskiego.
S. zapewne reprezentował woj. kujawskie na sejmie konwokacyjnym po śmierci Władysława IV w r. 1648. Posłował z woj. kujawskich na sejm elekcyjny t.r. i oddał głos na królewicza Jana Kazimierza. Na sejmie koronacyjnym Jana Kazimierza w r. 1649 ustosunkował się do postępowania posłów woj. pruskich, niepozwalających na wyłonienie deputacji do kontroli rachunków skarbowych, do czasu uzyskania zapewnienia realizacji swoich postulatów, podnoszonych jeszcze na sejmie elekcyjnym, oraz zaproponował, aby o momencie rozpatrzenia tych żądań zdecydował król; na następnej sesji wezwał posłów woj. pruskich do zaprzestania obstrukcji dla dobra Rzpltej. Z ramienia tego sejmu wszedł do rady do boku króla, a na sejmie 1649/50 do komisji do zapłaty wojsku kor., mającej zebrać się w Lublinie. Na sejmie 1650 r., na który posłował być może z woj. łęczyckiego, wyznaczono go na deputata do Tryb. Radomskiego i do Rawy, czyli do komisji rozdzielającej pieniądze na wojsko kwarciane. Podczas rugów poselskich na sejmie zwycz. 1652 r. zakwestionowano legalność wyboru S-ego «sędziwego starca» (A. S. Radziwiłł) na posła na sejm z woj. kujawskich; zarzucono mu, że w r. 1650, zamieszany w konflikt bp. kujawskiego Mikołaja Wojciecha Gniewosza ze Szczawińskimi, był wraz z nimi pozwany przez biskupa przed sąd sejmowy. W rezultacie tej akcji regalistów, która doprowadziła do wyrugowania także kilku innych opozycjonistów, został S. usunięty z Izby. Posłował następnie z woj. kujawskich na sejm nadzwycz. t.r. i ponownie został wyznaczony do Tryb. Radomskiego. Na sejmie zwycz. 1654 r. wykazał się dużą znajomością procedury sejmowej, dowodząc na jednej z końcowych sesji nieważności protestu posłów krakowskich przeciw dalszym obradom; starał się też przedstawić brak podstaw prawnych protestu posłów pruskich przeciw pozbawieniu jednego z nich prawa głosu w izbie poselskiej. Na sejmie tym wydelegowano go do Tryb. Radomskiego, a na sejmie 1655 r. wybór ten ponowiono, wyznaczając S-ego także do deputacji do ułożenia planu uspokojenia Ukrainy. S. posiadał dobra Bełszewo, Sułkowo, Siemnowo i Wylatów (Wylatowo) w woj. brzeskim kujawskim. Zmarł przed 6 X 1658.
S. był żonaty, miał córkę Zofię (zm. przed lub w r. 1658), zamężną za Piotrem Konstantym Iwańskim, miecznikiem łęczyckim.
Elektorowie; Elektorów poczet; Niesiecki, VIII; Urzędnicy, VI/2; – Czapliński W., Dwa sejmy w roku 1652, Wr. 1955; Filipczak-Kocur A., Przed sejmem w roku 1628, „Zesz. Nauk. Wyższej Szkoły Pedagog. w Opolu”, S. Hist., T. 17: 1980 s. 41; Kaczorowski W., Sejmy konwokacyjny i elekcyjny w okresie bezkrólewia 1632 r., Opole 1986; Ochmann S., Sejm koronacyjny Jana Kazimierza w 1649 r., Wr. 1985; Ochmann-Staniszewska S., Staniszewski Z., Sejm Rzeczypospolitej za panowania Jana Kazimierza Wazy, Wr. 2000 I; Paradowski P., W obliczu „nagłych potrzeb” Rzeczypospolitej. Sejmy ekstraordynaryjne za panowania Władysława IV Wazy, Tor. 2005; Pawiński A., Dzieje ziemi kujawskiej, W. 1888 III; Pietrzak J., W przygaszonym blasku wiktorii chocimskiej. Sejm w r. 1623, Wr. 1987; – Radziwiłł, Pamiętnik, III; Teki Dworzaczka. CD-ROM, Kórnik–P. 1997; Vol. leg., IV 46, 221, 268, 364, 444, 496, 499.
Red.